Dit voelde niet goed, wat een energie was ze nu al kwijt aan school. De lat lag veel te hoog en dan..... ja dan komt het moment dat je moet ingrijpen hoe erg ik dat ook vond. Ons meisje verdiend rust en plezier en helaas is dat nu niet haalbaar! De stap naar de nieuwe school moet gezet worden, en eigenlijk wel heel snel ook. De afspraak stond op 11 september maar dat is te ver weg. Dus snel even bellen en wat hoorde wij tot onze verbazing, we konden afgelopen dinsdag al voor een intake! Saampjes (zonder Fabien) gingen we richting Ubbergen (Nijmegen) want daar is de nieuwe school. De Sint Maartenschool, direct bij de Sint Maartenkliniek. Wat voelde dit bij binnenkomst al als een "jas", hoewel het in eerste instantie wel leek op een fietsenwinkel. Overal driewiel-fietsen, rolstoelen en andere hulpmiddelen. Hele ruime gangen en klaslokalen, precies wat Fabien "nodig" heeft met haar visus-beperking. Nee nergens meer tegenaan botsen, alleen dat is al een hele opluchting. En wat die mevrouw vertelde over het wel en wee van de school naar de kinderen toe. Geweldig! Fysiotherapie, logopedie, ergotherapie, zwemles, paardrijden, judo, muziek maken, toneel groepjes. Na drie kwartier geluisterd te hebben vroeg ik nog wel even of ze ook leren lezen, rekenen en schrijven. Natuurlijk gebeurde dit ook, maar het belangrijkste op deze school is de zelfredzaamheid van de kinderen, en het plezier en lekker in je vel zitten. Als je goed in je vel zit, ben je ook gemotiveerder om te leren. En zo is het maar net. Geen te hoge verwachtingen gewoon je goed/lekker voelen. Wie wil dit nou niet voor zijn kind.
Maar ook werden we geconfronteerd met het ziek zijn. Wat een totaal andere wereld is dit, als waar we nu in zitten. Eigenlijk geeft dit ook een soort "bevestiging" hoe ziek Fabien is, terwijl je dat als ouder zolang mogelijk juist niet wilt zien. En dan toch ineens moet je een stap zetten en eigenlijk een hele grote stap! Maar wat hopen wij dat ons meisje zich hier thuis gaat voelen, dat er niet meer teveel van haar verwacht wordt! Bij thuiskomst hebben we Fabien ingelicht, en weet je wat ze zei: "Oke. Ze liep naar haar agenda, keek erop en zei: 10 september lijkt me een goede datum om daar voor het echt te beginnen!"
Maar meisje waarom 10 september, nou mam dan kan ik nog afscheid nemen van mijn oude school, de juffen en meester Marco en meester Wim. Prima, kind, vanaf 10 september gaat ons dametje naar haar nieuwe school.
7 september is ze voor het laatst op "haar" school en ook onze school een beetje. Want wat heeft de Elstar veel voor haar gedaan/betekend, daar waar ze konden zijn ze mee gegroeid met haar ziektebeeld. En natuurlijk vinden wij het vreselijk dat ze hier weg moet, en dat zelfde geldt ook voor al die mensen daar. Er komt een moment dat het niet meer gaat hoe graag de school ook zou willen. Buiten het feit dat we de school "los" moeten laten, zijn er nog veel meer mensen die we loslaten. De ambulante begeleidster, de fysiotherapeut, de ortopedagoog, de zwemjuf en natuurlijk de thuiszorg (die Fabien nu drie keer in de week gezelschap houdt). Een heel netwerk bouw je in de loop van het ziek zijn op. Dagelijks gaat dit bijna allemaal op de automatische piloot, en nu nu valt dat straks allemaal weg. Stilletjes weet ik dat ik al die "vertrouwde" mensen vreselijk ga missen. Ze begrijpen me met een half woord............
Want afscheid nemen van een "vertrouwd" leven, geeft mij een gevoel van een knoop in mijn maag. Maar ik probeer net als Fabien het positieve te blijven zien.
Voor nu gaan we mee op de positieve energie van onze dame, want ook nu weer, wat een respect, doet ze het allemaal maar weer vol positieve overgave.
De nieuwe school wordt ook haar school!!! Met zo'n instelling (en de instelling die wij hebben gezien bij de Maartenschool) kan dat bijna niet anders!!
Lieve, lieve lieve Fabien wat gunnen wij jou een mooie, rustige, maar bovenal een geweldige tijd in jouw nieuwe wereld!!!!
En wij ........ wij lopen aan jouw hand mee jou wereld in ,net zoals wij ooit jou hand pakte in onze wereld!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten