zaterdag 10 september 2011

Klein stapje...

Na de laatste verhoging van de medicatie, gaat het op en af. De ene avond/nacht slaapt ze goed een andere nacht (zoals nu) licht ze alweer bijna 2 uur wakker van de hoofdpijn. Toch vermoeden wij dat het niet "alleen" maar de hoofdpijn is waardoor ze wakker ligt of wakker wordt. Ze heeft ook een soort verlatingsangst, als ze maar een deur hoort denkt ze al dat je weggaat. Ze wil dan ook het liefst dat je iedere tien minuten een kusje komt brengen. En dan nog moet je haar ook beloven dat je binnen blijft en dus niet weg gaat. Wat gaat er allemaal in haar koppie om denk je dan? Kan het zijn dat ze "gezonde" spanning bij zich heeft nu ze in groep 3 zit. Ze moet natuurlijk veel meer als in groep 2. Toen ging ze altijd graag naar school (het liefst stond ze om 8 uur al op het schoolplein). Nou dat is nu wel anders, ze wil wel maar toch.................
Tuurlijk is het begrijpelijk als ze nu moe is dat ze niet even naar de "huishoek" kan om even lekker op het kussen te zitten. Nee nu moet er gelezen, gerekend en getaald worden. En als je dat een hoop energie kost, zijn de schooldagen best lang. Toch lukt het haar nog steeds om haar taakjes af te krijgen. Ze laat zich natuurlijk ook niet echt kennen. Afgelopen woensdag is VISIO (begeleidings instituut voor slechtzienden en blinden) bij ons thuis geweest voor een intake-gesprek. Best confronterend. Maar goed, er werd gesproken over mobiliteitstraining (leren lopen met een blindenstok!!) Hallo...........
nee hoor ons dametje is veel te impulsief, nog voordat ze "getikt" heeft met de stok is ze er al vandoor. Toch kan door haar impulsiviteit sommige "ongelukjes" worden voorkomen. Als Fabien met haar rollatortje loopt wordt ze geremd in haar lopen, haar rollatortje geeft haar een soort bescherming (mocht te ergens tegen aan lopen), en het geeft haar een goede houvast (oke, klinkt beter als een stok).


Komt die mevrouw in een keer met de vraag; "heeft u wel eens over speciaal onderwijs nagedacht?"
Uh ja.........nee............hoe bedoelt u?
Nou mocht het zo zijn dat Fabien achter raakt met haar taakjes dan zou dat kunnen komen, omdat ze het niet goed ziet, waardoor ze meer energie in het kijken moet steken, wat weer tenkostte van het tempo zou gaan. Op speciaal onderwijs (een school in Grave speciaal voor slechtzienden en blinde kinderen), kunnen ze gelijk inspringen op haar handicap. Het is een "gewone school" van half 9 tot 3 uur. Met eigen leeftijdsgenootjes, maar met aanpassingen, braille, leesloepen, zwart schrift, enz enz. Oke, prima, maar voor nu kan Fabien het tempo op haar eigen school aan, mocht dat niet meer haalbaar zijn, zullen we erover denken. Even laten bezinken...............
Het is allemaal prima dat er van deze scholen bestaan, tuurlijk zie je wel eens wat op tv hierover, maar als het je eigen kind betreft komt het wel heel dichtbij! Voor nu is er besproken dat Fabien een dagje naar Grave gaat (niet voor school) maar voor testen. Wat ziet ze nog, wat kan ze aan (tuurlijk willen we haar zoveel mogelijk dingen leren, maar als dit veel moeite kost is het niet haalbaar), hoe is haar motoriek, hoe is ze qua energie, wat kan ze psychisch aan.
Heel veel vragen eerst deze testen maar eens afwachten!
Voorwat betreft het slapen en om te weten wat ze allemaal te verduren heeft op school en psychisch en omdat we het zelf ook niet meer weten, en om de nachtrust in huize ten Bruggencate terug te krijgen, hebben we a.s. maandag een afspraak bij de psycholoog. Kijken of zij erachter kan komen wat Fabien bezig houdt. En vooral hoe kunnen we haar helpen!
Volgende week nog een afspraak voor nieuwe oogtesten staan, al met al weer een spannende periode!
Maar vandaag had ze een goede dag! en dat pakken ze ons niet meer af.