zaterdag 19 december 2015

Slecht nieuws....

En dan gaat ineens op donderdagavond de telefoon.
De oncoloog:
Ik heb helaas slecht nieuws.....
We hebben een nieuwe actieve tumor bij de hersenstam gezien. Bammm wat een klap,

de grond zakte letterlijk onder mijn voeten vandaan. Hoe kan dit?
Vandaag precies 6 jaar geleden exact het zelfde gevoel. Met lood in onze schoenen vanochtend opweg naar het ziekenhuis.
Kan het behandeld worden?, wat zijn de behandelingen? Mogen we hoop houden?
Eenmaal om de tafel werd ons al snel dui
delijk dat er wederom geen 'pasklare' antwoorden zijn op onze vragen.

Het behandelplan is nog niet zo eenvoudig.
We gaan uit van 3 opties; 


-   Chemo (1x per week, 18 maanden lang)
-   Operatie (de neurochirurg twijfelt of hij het aandurft)
-   Bestraling (grote kans op kwaadaardige kankercellen)

 
Op dit moment hebben we besloten om de Kerstdagen en Oud en Nieuw op een zo mogelijk 'normale' manier te vieren.
In het nieuwejaar op 8 januari hebben we de volgende afspraak staan.
Vanaf dat moment gaan we weer de rollercoast in!


Fabiën zou zeggen :"Geniet van elkaar en van de knuffelmomenten"!
En daar sluiten wij ons helemaal bij aan!

1 opmerking:

  1. Lieve mensen,
    Ik weet als geen ander hoe het is en voelt en het is verschrikkelijk. Ook al weet je dat het een vreselijke ziekte is, toch hoop je op goed nieuws, elke keer weer. Dat is ook je houvast, dat ene sprankje hoop. Maar wat is het toch moeilijk en verdrietig en je staat zo machteloos. Hoe verder en wat gaan ze nu weer doen, welke behandeling. Ik zie op foto's dat jullie veel lieve mensen om je heen hebben en dat is fijn, het verdriet delen met elkaar is belangrijk.
    Ga zeker van elkaar genieten en knuffelen en ik wens jullie fijne warme dagen toe met elkaar.
    Ik zou graag een kaart willen sturen, maar ik zie geen adres.(misschien wil je dat ook niet)
    Een hele dikke knuffel!!
    Suzanne Wouters

    BeantwoordenVerwijderen