Vakantie

Vakantie..........wat voor twee jaar terug niet snel genoeg kon beginnen, begint nu te snel. We hadden een seizoenplaats op een camping. Elk weekend wat maar kon, elke vakantie, tassen pakken, boodschappen mee en hup de auto in.

Op weg naar de camping (grapje!)

Was Herman wat later van zijn werk dikke pech, wij
dames waren al onderweg.
En nu.......... ons dametje heeft het zo naar haar zin op school. Niet "ziek zijn", geen ziekenhuis, geen medicijnen, spelen met andere kindjes, gewoon Fabien niks patient. En ineens heeft daar iemand in het leven geroepen
ZOMERVAKANTIE! Onze dochter heeft het woord momenteel niet uitgevonden. Zij wil maar een ding NAAR SCHOOL! Het begon vanochtend al
vroeg. Wakker worden met buikpijn, stilletjes, innerlijk al een beetje verdrietig. Hoe dichter de klok naar 8 uur liep, hoe groter het verdriet, en hoe dikker de tranen. Huilend zat ze in de auto. Mijn laatste dag in groep 2, ik
wil het niet, ik mis mijn papa, iedereen laat me in de steek (slik slik). Geprobeerd uit te leggen dat ze best verdrietig mag zijn, maar dat ze ook probeert er een leuke en fijne "laatste" dag van te maken. Eenmaal op school,
was het verdriet snel over, en wist ze van gekkigheid niet wat ze moest doen.
De school beseft ook wat vakantie met Fabien doet, en ze hebben een plan opgezet. Elke maandag in de vakantie komt een juf of de directeur bij ons om "schooltje" met Fabien te spelen. Ze vindt het geweldig!

Directeur Marco op "schooltje" bezoek thuis.

Je kunt haar niet blijer krijgen (en ons dus ook niet).
............Maar goed het is nu toch echt vakantie!
En ook al hebben we geen seizoensplaats meer op de camping, en staat onze "sleurhut" al meer dan een jaar in de stalling.
Toch gaan we op vakantie. Een week naar Zeeland met z'n drietjes. Lekker in een huisje van Stichting Gaandeweg midden in de duinen. En weet je we hebben er zin in ook! Even uit de "dagelijkse beslommeringen", gewoon met elkaar (en hopelijk met heel veel zon).
Maar voor we gaan eerst de spannende 14e juli (de grote chemokuur), wat zal het haar (en ons) brengen. We wachten in spanning af.
Stiekem ben ik wel blij met vakantie, even geen "ochtend" verplichtingen, gewoon lang in bed blijven, met elkaar, extra knuffelen, saampjes
banken en televisie kijken, knutselen, make-uppen, koekjes en taarten bakken. Weet je gewoon samen zijn............wat zijn we rijk!
xxxx