woensdag 23 oktober 2013

Best goed......

De avond voor de toch wel spannende opname hebben we symbolisch een wensballon opgelaten (dank je wel Stichting Loes).
Met allemaal dezelfde wens.........

 
Helaas vloog hij al in de brand voordat hij ook maar 1 meter gevlogen had. Fabiën huilde en was bang dat daardoor hij wens niet uit zou komen (en wij ach.....tuurlijk breek je dan ook). Nooit  gedacht dat een wensballon zoveel tranen en zo'nbetekenis zou hebben. Maar onze lieve buren hadden er nog één liggen, dus die vol goede moed opgelaten. Dus niet, ja twee meter toen in de boom, weer vijf meter en toen, hup zo de hondenpoep in (shit). Zo'n ballon is niet voor ons weggelegd.
 
Inmiddels zijn we twee dagen en drie kuren verder. En ik moet zeggen, wat doet ze het goed!! Wel heeft ze last van buikpijn, hoofdpijn en misselijk. Ook heeft ze blauwe voetjes gehad als reactie. Dit wordt goed in de gaten gehouden.
 
Om elf uur krijgt ze het laatste stukje van de chemokuur en als die goed gaat, mogen we eind van de middag naar huis. Ik zeg met gierende banden!!!
 
Dan is de planning om 1 november voor controles terug te komen en om te kijken of het bloedbeeld goed is voor de volgende kuur. Is alles goed dan krijgt ze de volgende kuur op vrijdag 8 november. Maar dat later, eerst maar eens vandaag.
 
Lieve schat, ondanks dat we hier waren hebben we het beste eruit gehaald, je hebt een liedje opgenomen in de studio van Radboud televisie, je hebt geknutseld, de Cliniclowns zijn geweest, je hebt veel, heel veel lieve familie op visite gehad. Oma en opa kwamen elke avond met eten wat jij uitgekozen had.
Zelfs je neef was "overgekomen" uit Amsterdam, hij kwam op het juiste moment. De jongens hebben je letterlijk uit de dip gehaald, want wat straalde je daarna.
En wat een post heb je gehad, lieve mensen, uit het diepst van mijn hart bedankt. Wat doet ons en ons meisje dit goed!!!
 
 
 

2 opmerkingen:

  1. Je hebt het weer prachtig verwoord lief zusje .
    Luf joe xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De start van een wederom enorm zwaar traject is gestart, t lezen van dit bericht gaf mij enige opluchting. Ik hoop zo voor jullie ook, dat t jullie n beetje meeviel, voor zover dat kan. Dat jullie ondanks deze enorme belasting, jullie onuitputtelijke kracht zovaak mogelijk voelen! Veel sterkte en rust thuis gewenst! Liefs uit Rotterdam

    BeantwoordenVerwijderen