2014......

Een jaar geleden gingen we 2013 in zonder chemobehandelingen, zelfs bijna zonder medicijnen, af en toe een ziekenhuisbezoek. Vooruitzicht naar een geboekte vakantie naar Turkije. Uitkijkend naar jouw achtste verjaardag!!Gewoon als andere gezinnen.......

Nu een jaar later stappen we 2014 in, met weer 17 chemobehandelingen achter ons gelaten, met nog 35 chemobehandelingen te gaan, een aanrecht vol medicijnen, en wekelijks wel een rit naar het ziekenhuis.
Geen vakantie in het vooruitzicht.....

Maar wat een leuke dingen hebben we gedaan in deze vakantie.
Je hebt gespeeld met een vriendinnetje, ze is zelfs blijven logeren.
We waren zelfs uitgenodigd om naar het circus te gaan. Je hebt vooraan, bovenop een olifant gezeten! Alhoewel, jij vond het meer een hobbelpaard, zo schudde hij.

We hebben spelletjes gedaan, geknutseld, gebakken, naar de bioscoop geweest, televisie gekeken, gekampeerd (op zolder), en lekker bankhangen.

Je hebt twee dagen geleden weer een chemokuur gehad, en wat heeft deze kuur er lichamelijk bij jou in gehakt. Geen zin in eten en drinken, veel last van je voeten en benen, je ging zelfs bil schuivend door het huis (bij onderzoek is gebleken dat niet alleen je kuitspieren te kort zijn, ook heeft deze chemo je bovenbeen spieren aangetast, zelfs je heupen doen zeer).
Er wordt dan ook weer gestart met fysiotherapie om het zo dragelijk mogelijk te houden. Ook jouw nieren reageren op deze kuren, je lichaam heeft zelfs drie weken nodig gehad om de volgende chemo aan te kunnen.

Nu je bijna negen jaar bent, besef je heel goed wat het ziek zijn inhoudt.
Je weet precies hoe of wat jou ziekte inhoudt, welke medicijnen je wanneer in moet nemen (dit levert nog wel eens wat strijd, want je wilt ze niet altijd), als wij dan uitleggen dat wij dat heel goed begrijpen en dat wij het ook liever niet willen, slik je ze toch trouw elke dag. Wat ben je toch een dapper dametje.
Maar wat een verdriet en boosheid heb jij ook dagelijks om jou ziek zijn!
Terwijl jij aan de andere kant zegt: Mama, ik ben zo blij dat deze
chemo-caspertjes wel mijn kankercelletjes doodmaken! En iedere week stap je rustig de auto in om elke behandeling zo goed als het je lukt te ondergaan.

En vanavond zat je weer eventjes "lekker" in je velletje, want morgen begint de school weer. Wat ben jij daar blij om, met jouw vriendjes en vriendinnetjes. Wat heb je ze gemist!
Lieve schat ik hoop dat je het volhoudt op school, dat je weer met mooie
lachwekkende verhalen 's avonds aan tafel zit.

2013 - 2014
Wat een verschil............wat anders als we dachten en hoopten.
Maar met één ding hetzelfde, uitkijkend naar jouw verjaardag...................
jouw negende verjaardag!!!
Nog maar 16 nachtjes slapen...............zzzzzzzz