dinsdag 6 augustus 2013

Nieuwe PAC

Vrijdagochtend om 8 uur stond de operatie gepland. Aangezien ons meisje als eerste aan de beurt was, was het toch handiger om donderdagmiddag na de boterham ons al te melden op afdeling de Zee. Dus een nachtje blijven.
Wat een verdriet had Fabiën toen we die donderdag naar Nijmegen reden.
Dag Elst, zegt ze. Eenmaal in het ziekenhuis, was het verdriet snel weg. Na een korte, wat gespannen nacht zaten we om zes uur al gewassen klaar. Medicijntjes gehad, operatie jasje aan. En wachten, om 8.10 uur kwam de zuster met de mededeling, dat Fabiën als vierde op de ok-lijst stond dus niet voor 10.30 uur aan de beurt zou zijn. Grr... Wat was ons dametje boos! Maar goed, dus weer wachten. Om 11.10 uur kwam de zuster weer, met de mededeling dat ze echt niet voor 14.30 uur geopereerd zou worden. GRRRR.... Wat een verdriet en wat een boosheid. Honger had ze, vreselijke honger, vanaf gisteravond 19.00 uur al nuchter, en nu dit! En waardoor, geen idee. We hebben gevraagd of iemand ons kon uitleggen waardoor dit kwam, kregen we te horen dat de chirurg ons straks zelf kwam uitleggen waardoor...?
Om 12.10 uur kwam hij met de mededeling, ik neem je gelijk mee naar de ok.
Oké! Tot onze verbazing werd hij gebeld, met de mededeling dat de röntgen buis die nodig is bij de operatie niet aanwezig was, dus of we nog een uurtje konden wachten. Tuurlijk, geen enkel probleem, we doen niet anders grrrr.
Dat uurtje werd ruim vijf kwartier. Eenmaal op de ok, werd de narcotiseur weggeroepen en waren we gauw weer een half uur verder. Al met al was het na half drie voor dat ze echt geopereerd werd. Na anderhalf uur belde de chirurg, dat de PAC (na drie keer proberen) toch niet gelukt was aan de rechterkant, maar links zat. Ach, kan er ook nog wel bij.

 
 
Er moest nog bloed geprikt worden toen weer wachten op de uitslag, toen nog een chemokuur. Uiteindelijk om 6 uur een boterhammetje.........heerlijk.........
Om 8 uur nog een longfoto (om te kijken, of ze niet per ongeluk een klaplong had opgelopen van het duwen van de lijn). Voor de verandering wachten op de uitslag. Maar toen na negen uur kregen we te horen dat de longen goed waren.
Met gillende banden naar huis, waar we om 21.45 uur doodmoe op de bank vielen.
Wat een dag!!!!
Maar de volgende dag, was onze kanjer weer goed op de been (beetje moe en pijn nog), maar weer gezellig zichzelf!!
Wachten, nee dat is niets voor ons meisje zonde van je tijd!!!
En geef haar eens ongelijk





1 opmerking:

  1. Anke (moeder van mega Minke)15 augustus 2013 om 11:12

    Lieve fabien en ouders. laatst heeft mama ons een mailtje gestuurd omdat ze de blog had gevonden van mega Minke....een meisje van 9 wat precies dezelfde ziekte heeft als jij, ook een opticus glioom heeft, ook een PAC (kastje) heeft en ook chemo krijgt, dezelfde als jij. Ik zie wel dat jij ook al zo'n ontzettende stoer, dapper meisje bent, echt een grote Kanjer! Die ook niet graag wil wachten...net als Minke. Minke vindt dat ook altijd heel erg.... Morgen (16 augustus) krijgt Minke ook weer chemo Kaspertjes, wie weet komen we elkaar wel tegen. Lieve Fabien en familie nog heel veel kracht en sterkte voor jullie. En wie weet tot ziens een keer! Groetjes Anke de kort (moeder van mega Minke)

    BeantwoordenVerwijderen