33ste chemo

Daar gingen we dan vanochtend, een lief en goed gehumeurd meisje, met twee toch wat gespannen ouders opweg naar het UMCN. Op de poli de eerste chemobehandeling gehad, en hup op naar de afdeling HC voor de volgende chemo. Eenmaal aangekoppeld starten we om precies 12 uur.
Om half 1 kwamen de eerste "tekenen" al, buikpijn. Dit werd snel opgevolgd door vlekken in het gezicht, op handen, in handpalmen, onder de voeten, dik gezicht, dikke lippen en ineens viel ze in "slaap". Ze had net 3 druppels! gehad en nu al volop reactie!

Medicijen tegen een allergische reactie bij de chemo

Dokter werd gebeld, medicatie werd gegeven.................... Al met al duurde het lang voor ons dametje hierop reageerde. De arts van de HC had contact met een oncoloog gehad (helaas was Fabien haar eigen oncoloog niet in het ziekenhuis), er werd besloten dat het niet verantwoord was om voor nu door tegaan.
Er werd gestopt! THATS IT.
Al met al waren we eind van de middag weer thuis met nog steeds dat lieve goed gehumeurde meisje maar inmiddels wat verdrietige en machteloos gevoelhebbende ouders.
En nu maar wachten op hoe of wat nu verder. Als onze oncoloog heeft vernomen wat er vandaag gebeurd is zal zij contact met ons opnemen over
het verdere verloop.
Tot die tijd kunnen we alleen maar hopen ...... genieten .........vragen
Maar waarom ................... wanneer houdt het op............hoeveel moet ze toch doorstaan? ......................onrust, machteloos, verdrietig, geen grip hebben
maar ook zo gelukkig, gelukkig dat ik haar moeder mag/kan zijn......geluk dat we elkaar als gezin hebben, met lieve familie en vrienden.
Weet je..............voor sommige situatie's zijn er geen woorden te vinden